Tijdschrift in de maak: crowdfunding campagne binnenkort van start

Steun het maken van traag tijdschrift Oude Grond! Voor aandacht en poëzie

OUDE GROND!

Het is tijd voor een tijdschrift. Een traag tijdschrift. Oude grond zal het heten. Het wordt een zorgvuldig vormgegeven papieren tijdschrift met even zorgvuldig gekozen woorden, vooral poëzie. Van mijzelf en van andere mensen die volle aandacht verdienen. Teksten om bij stil te staan, over na te denken en om aan iemand voor te lezen. Het is gemaakt van aandacht en ander duurzaam materiaal. Het is gegroeid uit oude grond – gebaseerd op oude principes. Met een beetje moeite kan je oude grond weer vruchtbaar maken. Dat is beter dan in een tuincentrum nieuwe grond kopen.

Ik maak boeken en tijdschriften. Op de basisschool was ik hoofdredacteur van een tijdschrift voor liefhebbers van jam. Drie edities. Op de middelbare school schreef ik in de schoolkrant kritische stukken over de fusie van onze school tot een mega-scholengemeenschap. In mijn studietijd maakte ik met schrijfvriend Jasper literair tijdschrift De Eendagsvlieg dat we stencilden op de school waar mijn moeder werkte. In eigen beheer heb ik de laatste jaren drie romans en twee dichtbundels uitgegeven. Naast liefde en vrede is het boek voor mij het belangrijkste dat er bestaat.

Dit tijdschrift wordt niet glossy, heeft geen scherm, geen clickbait en zeker geen reclame om je te verleiden spullen te kopen die je eigenlijk niet nodig hebt. Je vindt geen links of een comment section. Dit tijdschrift is niet deelbaar op de socials, wel kan je het persoonlijk aan je beste vriendin geven als je het hebt gelezen. Het heeft alleen maar woorden, geen plaatjes, filmpjes, banners of bumpers (deze tekst dus ook niet). Zorgvuldig gekozen woorden die met goede reden in juist deze volgorde staan. Voor jou. Om in alle rust van te genieten of om over na te denken. Ik zoek geen massa, geen bulk, geen volumes. Ik ga niet viraal. Ik zoek een klein en duurzaam betrokken publiek dat zich niet laat afleiden door de vluchtige buitenwereld. Waarachtigheid en werkelijke aandacht kunnen de wereld redden. Als één mens dit tijdschrift met aandacht leest is het waardevol om het te hebben gemaakt.

Dit tijdschrift heeft geen reclame, oppervlakkigheid, negativiteit, social media en zeker geen AI. Geen glossy-ness, vrijblijvendheid, nieuw-nieuw-nieuw of flitsblits. Ook geen mannelijke gewelddadigheid, racisme, discriminatie, kapitalisme, egoïsme, dubbele bodems of destructie. En geen snelheid, verlokking, vluchtigheid, niksigheid, productplacement of in-app aankopen.

Het heeft aandacht, positieve impact, creativiteit, verhalen, poëzie, ontroering, humor, schoonheid, troost, lichtheid en engagement. Het ondersteunt contact, tolerantie, vrijheid, democratie, duurzaamheid, dierenwelzijn, verbinding, gemeenschapszin, creatief ondernemerschap, eerlijkheid. En dat allemaal met fraaie vormgeving, authenticiteit, waarde & waardigheid. Omdat ik denk dat we dat nodig hebben.

Met een geweldige vormgever vertalen we mijn wens naar duurzame betrokkenheid van langzame lezers naar een ontwerp voor het nulnummer van een duurzaam tijdschrift. Papier zonder hout, inkt zonder chemicaliën, geen plastic in de enveloppen. Een vorm die uitnodigt om in het nu te zijn en blijven. Het effect van dit trage tijdschrift is hopelijk dat mensen vaker hun telefoon uitlaten of wegleggen en dat ze beter of nog meer contact met echte mensen maken. Hopelijk ga je ermee in je favoriete oude leunstoel of op een tuin- of balkonbank in de zon zitten om de teksten in alle rust te lezen. Als je wil reageren ontvang ik je mail graag. Nog liever lees ik je handgeschreven brief. Ik wens je nu alvast veel leesplezier!

Door deze crowdfunding actie kan ik het nulnummer van dit tijdschrift maken. Ik laat er een groep mensen gratis mee kennismaken. Ik betaal de vormgever en de meest duurzame drukker van Nederland. Vergoedingen voor dichters. En duurzame enveloppen. Het volgende nummer maak ik voor betalende abonnees. Eerst maar eens een nulnummer maken. Met jouw hulp. (Een link naar de campagne volgt.)

Dankjewel voor je aandacht!

Wanneer is iets af?

31 Juli 2022 rondde ik mijn roman Spocht af. Na vele versies, feedback en correctierondes was ik tevreden. Opgetogen zelfs. Dit was het beste dat ik ooit geschreven had.

Tevredenheid moet je altijd wantrouwen. Behalve als je zo vaak opnieuw bent begonnen, de boel hebt omgewerkt en verder hebt gewerkt totdat je niet meer weet wat je nog zou kunnen verbeteren. Dan ben je mogelijk terecht tevreden.

Dan is het zaak de boel in een publicatie te laten stollen. Want dan is het er echt. Dan is het af. Mogelijke verbeteringen die je daarna nog ziet, zijn tekenen van groei. Dat neem je mee in je volgende project. Die fouten maak je niet weer.

(Sommige schrijvers blijven in herdrukken verbeteringen aanbrengen, zoals Hermans dat welbewust en overtuigd deed. Anderen veranderen er nooit meer iets aan omdat het toen af was, zoals Mulisch.)

Ik heb Spocht niet laten stollen. Niet met hulp van een agent of uitgever, niet in een uitgave in eigen beheer. Nu ben ik acht maanden verder. Mijn stemming, mijn smaak, mijn voorkeuren zijn veranderd, waardoor ik niet meer hetzelfde zie in dit verhaal. Ik ben niet meer tevreden.

Of het verhaal niet goed genoeg is of dat ik hogere eisen stel, doet niet eens terzake. Het resultaat is dat ik het toch weer zal moeten omwerken. En daarmee wordt het weer een ander boek. Weer, want het is al twee andere boeken geweest. Of dat kracht kost of niet, of het moeilijk, leuk of interessant is of niet, doet ook al niet terzake. Ik moet wel. Want iets publiceren dat mogelijk niet af is, kan en mag niet.

Dus. Aan het werk.

En als ik dan ooit weer denk dat ik misschien klaar ben, zal ik het moeten publiceren, anders raakt het nooit af en schrijf ik aan een oneindig verhaal (en hebben lezers het nakijken).

Een volgend verhaal

Het was lang stil hier. Ik was aan het schrijven en de nieuwswaarde daarvan vond ik gering. Nu kan ik melden dat ik geschreven heb. In de afgelopen twee jaar heb ik met hulp van schrijfcoach Jelte Nieuwenhuis aan een nieuw project gewerkt. Nu is het klaar en gaan we op zoek naar een ingang bij een uitgever. Dit leek me het vermelden waard, een nieuw boek is af. Het heet Spocht.

Spocht gaat over Sal Benjamin (103). Om zichzelf en het leven te hanteren, verzamelt hij minuten. Invloeden van buitenaf houdt hij verre van zich. Totdat het gewone leven zich zo aan hem opdringt dat hij het niet kan negeren en de confrontatie met zijn verleden aan moet.

Wanneer Spocht te lezen is, weet ik nog niet. Voor nu is dit het nieuws: er is een volgend verhaal.