Wie naar mijn buren grauwt verliest zijn recht van spreken – ook al is hij aan de macht, hij zal ons respect verliezen en een toorn van ware woorden winnen
Wie naar mijn buren grauwt wordt de berg die wij beklimmen terwijl we leren lezen en gearmd petitioneren, vriendelijk en verbeten, waar en waardig praten omdat we weten dat onze stilte ons niet redden zal
Wie naar mijn buren grauwt zal zijn wereld zien vergaan want met slopers, dom of slecht, hoeven wij niet te verbinden, zij krijgen niet de andere wang en zullen hun spraak en onze stem verliezen, terwijl zij zichzelf opblazen trekken wij ons burgerschap als zachte pyjama aan
to compose a country committed to all cultures, colors, characters and conditions of man
Met gepaste agressie dekken wij elkaars rug af en schrijven onze waakzame gedichten, want alles begint klein en domheid is hen aangeleerd, wij zullen solidair en radicaal beschaafd zijn, onderling waardig debatteren en ons nooit, nooit schikken naar het grauw.
