Op het kale schoolplein
zetten vriendjes van voorheen
hun fietsen naast de zijne
pakken hem einde dag weer weg
maar die van hem blijft achter
staat dan steeds alleen
de hele nacht
door niemand echt gezien
behalve dan door mij
soms waait hij om
ga ik naar buiten
oude sloffen kamerjas
zet ik hem weer overeind
doe het stuur recht
als het moet
draai de bel goed
plaats hem stevig
in de standaard terug
geen rotzooi hoor
echt nog een prima ding
ik let op hem
dat heb ik ‘m beloofd
niemand anders doet het
ze hebben wel wat anders
aan hun hoofd.
Ga naar de inhoud
Proza & poëzie